Ze średniowiecznej warowni przeobraził się w barokową rezydencję
otoczoną ogrodami. W dobie romantyzmu zaprojektowano wokół niego park krajobrazowy ze sztuczną ruiną Starego Zamku i Dziką Promenadą przełomu Pełcznicy. Podziw dla tych atrakcji około 1800 r. zapoczątkował zjawisko masowej turystyki na Śląsku. W XIX w. zamek stanowił centrum potężnego organizmu gospodarczego, zarządu majątków mieszkającego tu od pocz. XVI w. rodu Hochbergów, wówczas już książąt i właścicieli jednej z największych fortun cesarskich Niemiec.
W jaki sposób najwybitniejsi właściciele Książa kształtowali jego architekturę, wystrój wnętrz i otoczenie zamku, kryjącego dziś w sobie ślady wszystkich epok i stylów oraz jak dzięki niemu budowali wizerunek rodu? Na czym poległa ich świadoma polityka kulturalna i jakie przyniosła owoce? Jak doszło do tego, że Jan Henryk XV, w dobie I wojny światowej pretendent do tronu Polski, zbankrutował i jego synowie musieli sprzedać zamek? Dlaczego hitlerowcy chcieli go przebudować w stylu III Rzeszy i drążyli pod nim w skałach sieć tuneli? Na te pytania postaram się odpowiedzieć w tym krótkim czasie z pomocą bogatego materiału ilustracyjnego.