Na ekspozycji zaprezentowano kilkadziesiąt oryginalnych prac plastycznych Norwida: rysunki, akwarele i grafiki oraz jeden rękopis, a towarzyszy im literacki komentarz ich twórcy. Całości dopełnia bogaty wybór pierwodruków oraz publikacji z epoki ilustrowanych przez Norwida. Większość obiektów pochodzi z kolekcji prywatnych, znanych wyłącznie wąskiemu gronu specjalistów. Warto podkreślić, że widzowie mogą zapoznać się z kilkoma dziełami Norwida prezentowanymi publicznie po raz pierwszy. W unikatowym zespole Norwidianów, eksponowanych w Muzeum KUL, znajdują się obiekty reprezentujące różne etapy artystycznej biografii twórcy Solo. Zobaczyć można rysunki pochodzące z młodzieńczych szkicowników Norwida, łączące obserwację najbliższego otoczenia z namysłem nad przeszłością, ponadto rysunki, akwarele i grafiki powstałe w drugiej połowie lat 50., gdy – po powrocie z Ameryki – autor Promethidiona próbował zapewnić sobie finansową niezależność, podejmując rozmaite artystyczne zlecenia. Zapoznamy się również z pracami prezentującymi dojrzałą twórczość graficzną Norwida oraz z kompozycją powstałą w ostatnich latach życia artysty, który zwrócił się w tym okresie ku technice akwarelowej, chcąc „tam doprowadzić akwarelę, gdzie jeszcze nie była, […] żeby nią spokojnie myśleć można było”. W roli komentarza do Norwidowskich obrazów na wystawie pojawiają się cytaty zaczerpnięte z jego pism, pochodzące zarówno z utworów poetyckich i prozatorskich, jak również z epistolografii, rzucające nieco światła na meandry współzależności, łączących oba nurty twórczej aktywności rozwijającej się na drodze poszukiwania prawdy o istocie ludzkiego bytu.