Część druga wystawy, urządzona w pałacowej antykamerze, poświęcona jest polskiemu i niemieckiemu malarstwu portretowemu, powstałemu w kręgach arystokratycznych i mieszczańskich, a także scenom religijnym i rodzajowym (motyw przewodni: człowiek w sztuce). Na pokrytych polichromiami ścianach dobrzyckiego pałacu wyeksponowane zostały genialne portrety Leona Michała Radziwiłła (1722-1751) i jego żony Anny Ludwiki z Mycielskich (1729-1771) pędzla nadwornego malarza książąt Anhalt-Dessau Christopha Friedricha Reinholdta Lisiewskiego (1725-1794) oraz starsza o przeszło pół wieku podobizna Levina Joachima I von Maltzan (1688-1750) w peruce i antykizowanym stroju.
około poł. XVIII w., dar Stanisławy i Tadeusza Witkowskich z 1991 r.
Pozostałe wizerunki i sceny rodzajowe są dziełami tak znakomitych artystów jak: Piotr Michałowski (1800-1855), Władysław Szerner (1836-1915), Jan Matejko (1838-1893), Tadeusz Grocholski (1839-1913), Józef Chełmoński (1849-1914), Juliusz Zuber (1852-1910), Waleria Kryciński (1852-1929), Antoni Piotrowski (1853-1924), Friedrich Anton Otto Prölss (1855-1934), Ludwik Stasiak (1858-1925), Włodzimierz Tetmajer (1862-1923), Tadeusz Popiel (1863-1913), Jerzy Turnau (1869-1925), Tymon Niesiołowski (1882-1965), Zofia Lipińska (1898-1982), Kasper Pochwalski (1899-1971), Antoni Michalak (1899 lub 1902-1975).
około 1897, olej na płótnie, dar Olgi i Tadeusza Litawińskich z 1986 r.