Tematykę trzeciej, ostatniej sali wystawy, podyktowało monumentalne malowidło ścienne z widokiem rzymskich budowli. To tutaj zawisły sceny krajobrazowe z kręgu sztuki polskiej i zachodnioeuropejskiej. Na uwagę zwiedzających zasługują zwłaszcza: wyimaginowany widok Doliny Renu Christiana Georga Schütza Starszego (1718-1791), wybitnego artysty doby niemieckiego romantyzmu, oparty na doświadczeniach wyniesionych z jego studyjnych wędrówek oraz dwa tonda pędzla znanego francuskiego malarza Théophile’a-Narcisse’a Chauvela (1831-1909) z widokiem na Zatokę Neapolitańską i wyspę Capri oraz na kamienny akwedukt rzymski.
Wśród przykładów polskiego malarstwa pejzażowego (miejskiego) znalazły się widoki Wawelu od strony północnej zimą Jacka Malczewskiego (1854-1929) z około 1900 r. i jakże odmiennie namalowanych Krupówek w Zakopanem jego syna, Rafała (1892-1965).
Na ściankach ekspozycyjnych i w gablotach prezentowane są nadto prace: Stanisława Bryniarskiego (1829-1915), Marcelego Harasimowicza (1859-1935), Michała Gorstkina-Wywiórskiego (1861-1926), Stanisława Kuczborskiego (1870?-1911), Józefa Rapackiego (1871-1929), Stanisława Kamockiego (1875-1944), Władysława Jarockiego (1879-1965), Leona Kowalskiego (1879-1937), Karola Kłosowskiego (1882-1971), Kazimierza Łotockiego (1882-1942) i Wojciecha Flecka (1903-1972).
olej na tekturze, dar Olgi i Tadeusza Litawińskich z 1986 r.
W tej sali wystawiona jest też gablota, w której prezentowane będą – ze względów konserwatorskich co tydzień inna – prace Stanisława Noakowskiego (1867-1928), architekta, pedagoga i genialnego rysownika.