Muzeum KUL

wystawa scenografii Sceny Plastycznej KUL

28 września – 22 grudnia 2020

„Wzrok biegnie po wydarzeniach, twarzach, fakturach i tym wszystkim, co ujawnia światło. Dramaturgia dostrzeżonego obrazu niesie w sobie coś, co każe się zatrzymać, utrwalić. Spotykamy się z tajemnicą, do której pragniemy zajrzeć, dotknąć, zbliżyć się do niej, a może i poznać. Nosimy w sobie takie potrzeby poznania tego, co w nas i wokół nas. Czas potęguje to wezwanie i każe odważnie zanurzyć się w ten mrok będący częścią naszego niepokoju. Wędrując różnymi drogami, najczęściej z teatrem spotykam znaki, które prowadzą na ścieżki, których zwieńczenie bardziej przeczuwam niż jestem pewien. Zobaczony obraz nie potrzebuje deformacji, stylizacji czy udziwnienia. Nosi w sobie prawdę, której pragnienie dostrzeżenia jest sensem tworzenia”. Leszek Mądzik, twórca Sceny Plastycznej KUL

Z okazji Jubileuszu 50-lecia Sceny Plastycznej KUL w Muzeum KUL prezentujemy wystawę scenografii tego wyjątkowego teatru. W niezwykłej aranżacji, która podkreśla rolę światła oraz jego przeciwieństwa – mroku, zobaczymy rekwizyty ze spektakli takich jak: „Antygona”, „Blask”, „Ikar”, „Kir”, „Przejście”, „Szczelina”, „Wędrowanie”, „Wilgoć”, „Wrota”, „Tchnienie”, „Zielnik”. Wejdziemy w świat symbolu, wyobraźni, niedopowiedzeń…

Scena Plastyczna KUL – jak pisze Irena Sławińska – „to zjawisko tak odrębne i jedyne na mapie współczesnej kultury polskiej, że wymyka się wszelkiej próbie zaszeregowania i nie daje się przygwoździć mianem gatunkowym. Czy to w ogóle teatr?”

Prof. Leszek Mądzik związany jest z KUL-em od ponad pół wieku. To właśnie dzięki niezwykłej atmosferze wolności panującej na uniwersytecie powstało tu ponad 20 autorskich przedstawień, składających się na wyjątkowe zjawisko „teatru bez słów”. Głównymi środkami wypowiedzi profesora, który jest reżyserem i scenografem wszystkich spektakli Sceny, są przestrzeń i światło, nieliczne postacie oraz przedmioty zanurzone w głębię i mrok nieskończoności scenicznej. W swojej twórczości prof. Mądzik dotyka duchowej tajemnicy człowieka, próby zbliżania się do sacrum.

Program Jubileuszu Sceny Plastycznej KUL dostępny TUTAJ.

• 

W sobotę, 22 sierpnia br., odbędzie się wernisaż wystawy „PRZEMIENIENIE | Nowosielski – Tarasewicz” zorganizowanej przez Fundację Villa Sokrates we współpracy z Muzeum Ikon w Supraślu Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku oraz Muzeum KUL, z którego zbiorów pochodzi praca Jerzego Nowosielskiego.

Serdecznie zapraszamy do Supraśla!

27 lipca – 31 sierpnia 2020

Obecnie zbiory Muzeum KUL obejmują ponad 2 tysiące obiektów: dokumentów, pamiątek historycznych, zabytków archeologicznych oraz dzieł sztuki. Z racji braku odpowiednich przestrzeni wystawienniczych w KUL zdecydowano się wytypować grupę blisko 200 najcenniejszych muzealiów do eksponowania na wystawach przygotowywanych we współpracy z innymi podmiotami. Część z pozostałych, które zostały w muzealnych magazynach głównie ze względu na zbyt duże rozmiary, teraz można oglądać na nowej wystawie Muzeum KUL – Ars e cella. W oczekiwaniu na nowe Muzeum. W dużej części są to nadnaturalnej wielkości nowożytne rzeźby ołtarzowe przekazane do zbiorów muzealnych KUL w 1956 r. z Centralnej Składnicy Muzealnej Ministerstwa Kultury i Sztuki w Kozłówce. Ekspozycję uzupełnia malarstwo religijne i rodzajowe.

13 lipca br. zbiory Muzeum KUL wzbogaciły się o drewnianą płaskorzeźbę przekazaną przez Wydział Nauk Ścisłych i Nauk o Zdrowiu Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II za zgodą Dziekana tegoż Wydziału, ks. dr. hab. Jacka Łapińskiego, prof. KUL.

Drewniana płaskorzeźba wykonana została na wzór obrazu Aleksandra Lessera – „Obrona Trembowli”. Oryginał znajduje się w Muzeum Diecezjalnym w Sandomierzu.

Niektóre dzieła z naszych zbiorów pokazywane są obecnie w innych polskich muzeach. Cenny przyklad wyrobu ze szkła, jakim jest puchar z herbem hrabiów Schaffgotschów, prezentowany jest aktualnie w Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze na wystawie stałej Szkła Artystycznego.

Niezmiernie miło nam poinformować, że w dniu 6 lipca 2020 r. otrzymaliśmy akwarelowy wizerunek Jana Nepomucena Gniewosza autorstwa Franciszka Kostrzewskiego (1826-1911). Obraz pradziadka ofiarował Jacek Antoni Szczęk. To już drugi portrecik tego znanego przemysłowca, publicysty i kolekcjonera obrazów malarzy polskich w zbiorach Muzeum KUL. Rok temu portret Gniewosza pędzla Seweryna Bieszczada otrzymaliśmy w darze od Ewy Czarnockiej-Januszkowskiej, siostry obecnego darczyńcy.

Już tylko kilka dni pozostało do zakończenia wystawy prezentującej wybrane przykłady sztuki współczesnej z kolekcji Krzysztofa Musiała. 8 lipca 2020 r. to ostatni dzień, by móc zobaczyć prace tak znanych artystów jak: Mirosław Bałka, Tadeusz Brzozowski, Wojciech Fangor, Maria Jarema, Łukasz Korolkiewicz, Jan Lebenstein, Artur Nacht-Samborski, Jerzy Nowosielski, Jacek Sempoliński, Henryk Stażewski, Władysław Strzemiński, Alina Szapocznikow, Leon Tarasewicz, Jan Tarasin, Ryszard Winiarski, Andrzej Wróblewski i in.

Serdecznie zapraszamy!

Zaczynamy właśnie kolejny etap konserwacji nowożytnych rzeźb ołtarzowych z naszych zbiorów. Tym razem wytypowanych zostało osiem obiektów, w tym bardzo zniszczone figury św. Jana Nepomucena i św. Jadwigi Śląskiej. Pod kątem artystycznym szczególnie cenna są rzeźby: Putta z pracowni Sebastiana Zeisla oraz Koronacji Najświętszej Maryi Panny z kaplicy w Jaworku łączonej
z pracownią międzyleską tworzącą na zlecenia hrabiego Althana.

Już w najbliższy poniedziałek (22.06.) o godzinie 11:15 serdecznie zapraszamy na ponowne otwarcie Muzeum KUL!

Godziny otwarcia Muzeum:
od poniedziałku do piątku w godzinach 13:00 – 16:00

Przed wizytą należy zapoznać się z regulaminem zwiedzania Muzeum KUL.

• 

• 

• 

• 

• 

Upowszechnianie zbiorów należy do podstawowych zadań muzeów. Będąc w posiadaniu tak cennych muzealiów, od kilku lat prowadzimy wzmożoną aktywność w tym zakresie. W obliczu braku odpowiednich przestrzeni wystawienniczych od początku postawieni byliśmy przed wyborem – albo pokazywać zbiory w ramach wystaw czasowych poza swoją siedzibą, albo trzymać je w niedostępnych osobom postronnym magazynach. Zwyciężyła pierwsza opcja. Wystawy ze zbiorów muzealnych KUL organizowane są regularnie od 2012 r. Każda z nich ma jednak indywidualny rys, często dostosowany do charakteru miejsca, w którym są pokazywane.

Kolejnym punktem na naszej mapie jest Muzeum Tkactwa w Kamiennej Górze. Nazwa mogłaby sugerować, że instytucja ta koncentruje się głównie na gromadzeniu tkanin, narzędzi i maszyn tkackich, w rzeczywistości niemałą część jej zbiorów stanowi sztuka dawna, w tym kolekcja unikatowych przedmiotów z dawnego gabinetu osobliwości, założonego przy kamiennogórskim Kościele Łaski. To tutaj znajduje się zabytek absolutnie wyjątkowy – paleta malarska Michaela Willmanna (1630–1706), wybitnego malarza doby baroku w Europie Środkowej, określanego często mianem śląskiego Rembrandta, którego dzieła można oglądać do 4 października br. na wielkiej monograficznej wystawie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.